Tłumaczenia dla hasła „geschrien geschrieen“ w niemiecko » polski słowniku

geschri̱e̱[e]n [gə​ˈʃriː(ə)n] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

geschrie[e]n pp von schreien

Zobacz też schreien

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. nieprzech.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [f. dk. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [f. dk. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [f. dk. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum r.m. krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß pot.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry pot.

es war zum Schreien pot.

można było pęknąć ze śmiechu pot.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. przech. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. zwr.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku