I. kip·pen [ˈkɪpn̩] FIIL geçişli fiil +haben
1. kippen (schütten):
- etw irgendwohin kippen
-
2. kippen (schräg stellen):
3. kippen (scheitern lassen):
II. kip·pen [ˈkɪpn̩] FIIL geçişsiz fiil +sein
1. kippen (aus dem Schrägstand umfallen):
2. kippen (zurückgehen, sich ändern):
| ich | kippe |
|---|---|
| du | kippst |
| er/sie/es | kippt |
| wir | kippen |
| ihr | kippt |
| sie | kippen |
| ich | kippte |
|---|---|
| du | kipptest |
| er/sie/es | kippte |
| wir | kippten |
| ihr | kipptet |
| sie | kippten |
| ich | habe | gekippt |
|---|---|---|
| du | hast | gekippt |
| er/sie/es | hat | gekippt |
| wir | haben | gekippt |
| ihr | habt | gekippt |
| sie | haben | gekippt |
| ich | hatte | gekippt |
|---|---|---|
| du | hattest | gekippt |
| er/sie/es | hatte | gekippt |
| wir | hatten | gekippt |
| ihr | hattet | gekippt |
| sie | hatten | gekippt |
PONS OpenDict
Bir kelime, bir kelime grubu veya bir çeviri mi eklemek istiyorsunuz?
Lütfen PONS OpenDict için yeni bir giriş gönderin. Gönderilen öneriler PONS editörleri tarafından incelenir ve sonuçlara uygun şekilde dahil edilir.