anekeln için bir fiil çekim tablosu
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | ekle / ekele | an |
du | ekelst | an |
er/sie/es | ekelt | an |
wir | ekeln | an |
ihr | ekelt | an |
sie | ekeln | an |
Präteritum
ich | ekelte | an |
du | ekeltest | an |
er/sie/es | ekelte | an |
wir | ekelten | an |
ihr | ekeltet | an |
sie | ekelten | an |
Perfekt
ich | habe | angeekelt |
du | hast | angeekelt |
er/sie/es | hat | angeekelt |
wir | haben | angeekelt |
ihr | habt | angeekelt |
sie | haben | angeekelt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | angeekelt |
du | hattest | angeekelt |
er/sie/es | hatte | angeekelt |
wir | hatten | angeekelt |
ihr | hattet | angeekelt |
sie | hatten | angeekelt |
Futur I
ich | werde | anekeln |
du | wirst | anekeln |
er/sie/es | wird | anekeln |
wir | werden | anekeln |
ihr | werdet | anekeln |
sie | werden | anekeln |
Futur II
ich | werde | angeekelt | haben |
du | wirst | angeekelt | haben |
er/sie/es | wird | angeekelt | haben |
wir | werden | angeekelt | haben |
ihr | werdet | angeekelt | haben |
sie | werden | angeekelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | ek(e)le | an |
du | ekelst / eklest | an |
er/sie/es | ek(e)le | an |
wir | ekeln | an |
ihr | ekelt | an |
sie | ekeln | an |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | angeekelt |
du | habest | angeekelt |
er/sie/es | habe | angeekelt |
wir | haben | angeekelt |
ihr | habet | angeekelt |
sie | haben | angeekelt |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | anekeln |
du | werdest | anekeln |
er/sie/es | werde | anekeln |
wir | werden | anekeln |
ihr | werdet | anekeln |
sie | werden | anekeln |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | angeekelt | haben |
du | werdest | angeekelt | haben |
er/sie/es | werde | angeekelt | haben |
wir | werden | angeekelt | haben |
ihr | werdet | angeekelt | haben |
sie | werden | angeekelt | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | ekelte | an |
du | ekeltest | an |
er/sie/es | ekelte | an |
wir | ekelten | an |
ihr | ekeltet | an |
sie | ekelten | an |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | angeekelt |
du | hättest | angeekelt |
er/sie/es | hätte | angeekelt |
wir | hätten | angeekelt |
ihr | hättet | angeekelt |
sie | hätten | angeekelt |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | anekeln |
du | würdest | anekeln |
er/sie/es | würde | anekeln |
wir | würden | anekeln |
ihr | würdet | anekeln |
sie | würden | anekeln |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | angeekelt | haben |
du | würdest | angeekelt | haben |
er/sie/es | würde | angeekelt | haben |
wir | würden | angeekelt | haben |
ihr | würdet | angeekelt | haben |
sie | würden | angeekelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
ekele / ekle | (du) | an |
ekelt | (ihr) | an |
ekeln | wir | an |
ekeln | Sie | an |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
anekeln |
Infinitiv Perfekt
angeekelt | haben |
Partizip I
anekelnd |
Partizip II
angeekelt |
Fiil çekim tablolarında ara
Almanca