„kyss“ kelimesinin çevirisi Almanca » Türkçe sözlüğünde

kess SıFAT ugs

kess

güzel ve küstah

Kuss ISIM eril, Kuß ISIM eril

Kuss

öpücük

Ass ISIM cinssiz (karten)

Ass

as

Ass mecazi

as

Bass ISIM eril, Baß ISIM eril

Bass

basso

biss, biß FIIL geçişli fiil

biss → beißen:

Ayrıca bak: beißen

I . beißen <biss, gebissen> FIIL geçişli fiil

beißen

ısırmak

beißen (Insekten) jdn

sokmak -i

II . beißen <biss, gebissen> FIIL geçişsiz fiil (brennen)

beißen

yakmak

Biss ISIM eril, Biß ISIM eril

Biss

ısırma

Biss (von Insekten)

sokma

Boss ISIM eril, Boß ISIM eril fam

Boss

patron

Boss

şef

Boss

amir

dass, daß BAĞLAÇ

dass

ki

dass

-diğini/-diğine

dass

-eceğini/-eceğine

so dass

öyle ki

Fass ISIM cinssiz, Faß ISIM cinssiz

Fass

fıçı

Fass

varil

Bier vom Fass

fıçı birası

goss, goß FIIL

goss → gießen:

Ayrıca bak: gießen

I . gießen <goss, gegossen> FIIL geçişli fiil

gießen etw in/auf etw

dökmek -i -e

gießen (Blumen) etw

sulamak -i

II . gießen <goss, gegossen> FIIL geçişsiz fiil

es gießt

şakır şakır [oder bardaklardan boşanırcasına] yağmur yağıyor

Guss ISIM eril, Guß ISIM eril

1. Guss (Wasser):

Guss

dök(ül)me

2. Guss (Regen):

Guss

sağanak

3. Guss (für Kuchen):

Guss

pasta üzerine dökülerek dondurulan tatlı

4. Guss TEKNIK:

Guss

döküm

Guss

dökme

Hass ISIM eril, Haß ISIM eril

1. Hass (Abscheu):

Hass

nefret

2. Hass (Gehässigkeit):

Hass

kin

Hass

hınç

nass SıFAT, naß SıFAT

nass

ıslak

nass

yaş

nass (durchnässt)

sır(ıl)sıklam

nass machen etw

ıslatmak -i

nass werden

ıslanmak

Nuss ISIM dişil, Nuß ISIM dişil

Nuss (Wal-)

ceviz

Nuss (Hasel-)

fındık

das ist eine harte Nuss mecazi

bu, çetin bir ceviz

Pass ISIM eril, Paß ISIM eril

1. Pass (Reise-):

Pass

pasaport

2. Pass (Gebirgs-):

Pass

geçit

riss, riß FIIL geçişsiz fiil, geçişli fiil

riss → reißen:

Ayrıca bak: reißen

I . reißen <riss, gerissen> FIIL geçişli fiil

1. reißen (ziehen):

reißen etw

(şiddetle) çekmek -i

2. reißen (ab-):

reißen

koparmak

reißen etw

sökmek -i

3. reißen (zer-):

reißen etw

yırtmak -i

in Stücke reißen etw

parçalamak -i

an sich reißen mecazi etw

zorla almak -i

II . reißen <riss, gerissen> FIIL geçişsiz fiil

1. reißen (Risse bekommen):

reißen

çatlamak

reißen

yarılmak

2. reißen (Stoff):

reißen

yırtılmak

III . reißen <riss, gerissen> FIIL dönüşlü fiil

sich um etw reißen mecazi

bir şey için can atmak

Riss ISIM eril, Riß ISIM eril

1. Riss (Stoff):

Riss

yırtık

2. Riss (in einer Mauer):

Riss

çatlak

3. Riss (Spalte):

Riss

yarık

Muss ISIM nt

es ist ein Muss

yapılması şart(tır) -in

Ross <-es, -e od Rösser> ISIM nt

Ross

at