desensartar için bir fiil çekim tablosu
América • España
INDICATIVO • SUBJUNTIVO • IMPERATIVO • FORMAS NO PERSONALES
TIEMPOS SIMPLES
presente
yo | desensarto |
tú (vos) | desensartas / desensartás |
él/ella/usted | desensarta |
nosotros/nosotras | desensartamos |
ellos/ellas/ustedes | desensartan |
imperfecto
yo | desensartaba |
tú (vos) | desensartabas |
él/ella/usted | desensartaba |
nosotros/nosotras | desensartábamos |
ellos/ellas/ustedes | desensartaban |
indefinido
yo | desensarté |
tú (vos) | desensartaste |
él/ella/usted | desensartó |
nosotros/nosotras | desensartamos |
ellos/ellas/ustedes | desensartaron |
futuro
yo | desensartaré |
tú (vos) | desensartarás |
él/ella/usted | desensartará |
nosotros/nosotras | desensartaremos |
ellos/ellas/ustedes | desensartarán |
condicional
yo | desensartaría |
tú (vos) | desensartarías |
él/ella/usted | desensartaría |
nosotros/nosotras | desensartaríamos |
ellos/ellas/ustedes | desensartarían |
TIEMPOS COMPUESTOS
perfecto
yo | he | desensartado |
tú (vos) | has | desensartado |
él/ella/usted | ha | desensartado |
nosotros/nosotras | hemos | desensartado |
ellos/ellas/ustedes | han | desensartado |
pluscuamperfecto
yo | había | desensartado |
tú (vos) | habías | desensartado |
él/ella/usted | había | desensartado |
nosotros/nosotras | habíamos | desensartado |
ellos/ellas/ustedes | habían | desensartado |
pretérito anterior
yo | hube | desensartado |
tú (vos) | hubiste | desensartado |
él/ella/usted | hubo | desensartado |
nosotros/nosotras | hubimos | desensartado |
ellos/ellas/ustedes | hubieron | desensartado |
futuro perfecto
yo | habré | desensartado |
tú (vos) | habrás | desensartado |
él/ella/usted | habrá | desensartado |
nosotros/nosotras | habremos | desensartado |
ellos/ellas/ustedes | habrán | desensartado |
condicional compuesto
yo | habría | desensartado |
tú (vos) | habrías | desensartado |
él/ella/usted | habría | desensartado |
nosotros/nosotras | habríamos | desensartado |
ellos/ellas/ustedes | habrían | desensartado |
INDICATIVO • SUBJUNTIVO • IMPERATIVO • FORMAS NO PERSONALES
TIEMPOS SIMPLES
subjuntivo presente
yo | desensarte |
tú (vos) | desensartes |
él/ella/usted | desensarte |
nosotros/nosotras | desensartemos |
ellos/ellas/ustedes | desensarten |
subjuntivo imperfecto
yo | desensartara / desensartase |
tú (vos) | desensartaras / desensartases |
él/ella/usted | desensartara / desensartase |
nosotros/nosotras | desensartáramos / desensartásemos |
ellos/ellas/ustedes | desensartaran / desensartasen |
subjuntivo futuro
yo | desensartare |
tú (vos) | desensartares |
él/ella/usted | desensartare |
nosotros/nosotras | desensartáremos |
ellos/ellas/ustedes | desensartaren |
TIEMPOS COMPUESTOS
subjuntivo perfecto
yo | haya | desensartado |
tú (vos) | hayas | desensartado |
él/ella/usted | haya | desensartado |
nosotros/nosotras | hayamos | desensartado |
ellos/ellas/ustedes | hayan | desensartado |
subjuntivo pluscuamperfecto
yo | hubiera/hubiese | desensartado |
tú (vos) | hubieras/hubieses | desensartado |
él/ella/usted | hubiera/hubiese | desensartado |
nosotros/nosotras | hubiéramos/hubiésemos | desensartado |
ellos/ellas/ustedes | hubieran/hubiesen | desensartado |
subjuntivo futuro perfecto
yo | hubiere | desensartado |
tú (vos) | hubieres | desensartado |
él/ella/usted | hubiere | desensartado |
nosotros/nosotras | hubiéremos | desensartado |
ellos/ellas/ustedes | hubieren | desensartado |
INDICATIVO • SUBJUNTIVO • IMPERATIVO • FORMAS NO PERSONALES
imperativo afirmativo
(tú (vos)) | desensarta / desensartá |
(usted) | desensarte |
(nosotros/nosotras) | desensartemos |
(ustedes) | desensarten |
imperativo negativo
(tú/vos) | no | desensartes |
(usted) | no | desensarte |
(nosotros/nosotras) | no | desensartemos |
(ustedes) | no | desensarten |
INDICATIVO • SUBJUNTIVO • IMPERATIVO • FORMAS NO PERSONALES
infinitivo simple |
desensartar |
gerundio simple |
desensartando |
participio |
desensartado |
infinitivo compuesto | |
haber | desensartado |
gerundio compuesto | |
habiendo | desensartado |
Fiil çekim tablolarında ara
İspanyolca