I. brum·men [ˈbrʊmən] FIIL geçişsiz fiil
1. brummen:
3. brummen konuşma diline özgü (in Haft sein):
| ich | brumme |
|---|---|
| du | brummst |
| er/sie/es | brummt |
| wir | brummen |
| ihr | brummt |
| sie | brummen |
| ich | brummte |
|---|---|
| du | brummtest |
| er/sie/es | brummte |
| wir | brummten |
| ihr | brummtet |
| sie | brummten |
| ich | habe | gebrummt |
|---|---|---|
| du | hast | gebrummt |
| er/sie/es | hat | gebrummt |
| wir | haben | gebrummt |
| ihr | habt | gebrummt |
| sie | haben | gebrummt |
| ich | hatte | gebrummt |
|---|---|---|
| du | hattest | gebrummt |
| er/sie/es | hatte | gebrummt |
| wir | hatten | gebrummt |
| ihr | hattet | gebrummt |
| sie | hatten | gebrummt |
PONS OpenDict
Bir kelime, bir kelime grubu veya bir çeviri mi eklemek istiyorsunuz?
Lütfen PONS OpenDict için yeni bir giriş gönderin. Gönderilen öneriler PONS editörleri tarafından incelenir ve sonuçlara uygun şekilde dahil edilir.