„abil“ kelimesinin çevirisi Türkçe » Almanca sözlüğünde

abi ISIM

1. abi:

abi

älterer Bruder

2. abi:

abi

Anrede an eine etwas ältere männliche Person

acil SıFAT

1. acil:

acil

baldig

2. acil:

acil

dringend

3. acil TıP:

acil

akut

acil durum

Notfall eril

acil müdahale gücü

schnelle Eingreiftruppe dişil

acil yardım

Krisenhilfe dişil

adil SıFAT

adil

gerecht

asil SıFAT

asil

edel

amil [ɑː]

amil

tätig

amil

Motiv nt

amil

Faktor m

azil <azli>

azil

Entlassung f

azil

Abberufung f

adıl ISIM

adıl

Fürwort cinssiz

adıl

Pronomen cinssiz

ağıl ISIM

1. ağıl:

ağıl

Pferch eril

2. ağıl:

ağıl

(Licht)hof eril

akıl <-klı> ISIM

1. akıl:

akıl

Vernunft dişil

2. akıl:

akıl

Gedächtnis cinssiz

3. akıl (Intellekt):

akıl

Geist eril

4. akıl (Verstand):

akıl

Intelligenz dişil

akıl

Klugheit dişil

ifade tarzları:

akıl

Rat eril

akıl

Ratschlag eril

akıl almaz

unvorstellbar

birine akıl danışmak

jdn um Rat fragen

akıl erdirecek gibi değil

es ist nicht zu fassen

akıl ermez

rätselhaft

akıl hastası

geisteskrank

akıl hocası

Ratgeber(in) eril (dişil)

birine akıl vermek

jdn beraten

birine akıl vermek

jdm einen Tipp geben

akla sokmak -i

sich einprägen etw

akla yakın

sinnvoll

akıldan

aus dem Gedächtnis

aklı almamak -i

nicht begreifen können etw

aklı başında

vernünftig

aklı başında olmamak

nicht recht bei Sinnen sein

birinin aklını çelmek

jdn überreden

aklına dank ediyor fam

es dämmert ihr/ihm

aklına gelmek -in

in den Sinn kommen jdm

aklına koymak

sich etwas in den Kopf setzen

aklında bir şey olmak

etwas im Sinn haben

aklında tutmak (im Gedächtnis) -i

behalten etw

aklından çıkmak (dem Gedächtnis) -in

entfallen jdm

birinin aklını başına getirmek

jdn zur Vernunft bringen

aklını toplamak

Vernunft annehmen

aklını kaçırmak [veya oynatmak]

den Verstand verlieren

aklını kaçırmak [veya oynatmak]

durchdrehen

aklını yormak

sich den Kopf zerbrechen

I . asıl <-slı> ISIM

1. asıl:

asıl

Grundlage dişil

asıl

Basis dişil

2. asıl:

asıl

Abstammung dişil

asıl

Herkunft dişil

3. asıl (Ursprung):

asıl

Entstehung dişil

4. asıl (Kern einer Sache):

asıl

Substanz dişil

II . asıl <-slı> SıFAT

1. asıl:

asıl

fundamental

asıl

grundlegend

2. asıl:

asıl

eigentliche(r, s)

3. asıl:

asıl

ursprünglich

III . asıl <-slı> ZARF

asıl

hauptsächlich

asıl konu

Hauptthema cinssiz

asıl sayılar

Grundzahlen çoğul

aslı astarı yok fam

aus der Luft gegriffen

atıl [ɑː] A. PHYS

atıl

träge

atıl

brachliegend (Kapazität)

abla ISIM

1. abla:

abla

ältere Schwester dişil

2. abla:

abla

Anrede einer jüngeren Person an eine ältere Frau

aba ISIM

aba

grober Wollstoff eril

abayı yakmak fam -e

verknallt sein in jdn

abe

abe

he!, he, du (da)!

I . abes ISIM

abes

Unsinn eril

II . abes SıFAT

abes

zwecklos

abes

nutzlos

abuk

abuk sabuk

wirr, konfus, unsinnig

abus [ɑˈbuːs]

abus

mürrisch, brummig

fail ISIM

1. fail:

fail

Täter(in) eril (dişil)

ifade tarzları:

fail

Urheber(in) eril (dişil)

faili meçhul (Verbrechen)

unaufgeklärt

mail ISIM INTERNT

mail

Mail dişil

mail

E-Mail dişil

mail atmak -e

eine E-Mail verschicken an jdn

mail kutusu INTERNT

Mailbox dişil

nail [ɑː]

nail

erreicht

nail olmak -e

erreichen akk