En·de <-s, -n> [ˈɛndə] ISIM cinssiz
1. Ende (räumlich):
2. Ende kein çoğul (Zeitpunkt):
3. Ende kein çoğul (Schluss, Abschluss):
4. Ende FILM, EDEBYT (Ausgang):
5. Ende kein çoğul HUKUK:
-
termination no çoğul
6. Ende kein çoğul yüksek ifade tarzı (Tod):
8. Ende kein çoğul konuşma diline özgü (Strecke):
9. Ende AV (Geweihende):
-
tine meslek dili