PONS sözlüğünde
gib [gi:p]
gib emir kipi tekil von geben
I. ge·ben <gibst, gibt, gab, gegeben> [ˈge:bn̩] FIIL geçişli fiil
1. geben <gibt, gab, gegeben> (reichen):
2. geben (beim Kartenspiel):
4. geben <gibt, gab, gegeben> (mitteilen):
5. geben <gibt, gab, gegeben> EKONOM (verkaufen):
6. geben <gibt, gab, gegeben> (spenden):
7. geben <gibt, gab, gegeben> (verleihen):
8. geben <gibt, gab, gegeben> TELEKOM (telefonisch verbinden):
9. geben <gibt, gab, gegeben> (stellen):
10. geben <gibt, gab, gegeben> (abhalten):
11. geben <gibt, gab, gegeben> (bieten, gewähren, zukommen lassen):
14. geben <gibt, gab, gegeben> yöresel (abgeben, vorübergehend weggehen):
15. geben <gibt, gab, gegeben> YEMEK konuşma diline özgü (tun):
16. geben <gibt, gab, gegeben> (ergeben):
17. geben <gibt, gab, gegeben> (erteilen):
18. geben <gibt, gab, gegeben> (äußern):
19. geben <gibt, gab, gegeben> örtmeceli konuşma diline özgü (sich erbrechen):
ifade tarzları:
II. ge·ben <gibst, gibt, gab, gegeben> [ˈge:bn̩] FIIL geçişsiz fiil
III. ge·ben <gibst, gibt, gab, gegeben> [ˈge:bn̩] FIIL geçişli fiil kişissiz eylem
1. geben <gibt, gab, gegeben> (gereicht werden):
2. geben <gibt, gab, gegeben> (eintreten):
3. geben <gibt, gab, gegeben> (existieren, passieren):
IV. ge·ben <gibst, gibt, gab, gegeben> [ˈge:bn̩] FIIL dönüşlü fiil kişissiz eylem
1. geben <gibt, gab, gegeben> (nachlassen, sich erledigen):
2. geben <gibt, gab, gegeben> (sich benehmen, aufführen):
WBS <-, -> ISIM eril
WBS kısaltması Wetterbeobachtungssatellit
An·ti·blo·ckier·sys·tem [antiblɔˈki:ɐ̯-] ISIM cinssiz
Gi·ro <-s, -s [o. Giri]> [ˈʒi:ro, çoğul ˈʒi:ri] ISIM cinssiz MALIYE
ging [gɪŋ]
ging hikaye birleşik zamanı von gehen
I. ge·hen <geht, ging, gegangen> [ˈge:ən] FIIL geçişsiz fiil
1. gehen <ging, gegangen> +sein (sich zu Fuß fortbewegen):
2. gehen <ging, gegangen> +sein (sich irgendwohin begeben):
3. gehen <ging, gegangen> +sein (besuchen):
5. gehen <ging, gegangen> +sein (weggehen):
6. gehen <ging, gegangen> +sein (abfahren):
7. gehen <ging, gegangen> +sein (tätig werden):
8. gehen <ging, gegangen> +sein (sich kleiden):
9. gehen <ging, gegangen> +sein (verkleidet sein):
10. gehen <ging, gegangen> +sein (anfassen):
11. gehen <ging, gegangen> +sein (führen):
12. gehen <ging, gegangen> +sein (blicken):
13. gehen <ging, gegangen> +sein (reichen):
14. gehen <ging, gegangen> +sein (hineinpassen):
15. gehen <ging, gegangen> +sein (sich bewegen):
16. gehen <ging, gegangen> +sein (funktionieren):
17. gehen <ging, gegangen> +sein (ertönen):
18. gehen <ging, gegangen> +sein (lauten):
19. gehen <ging, gegangen> +sein EKONOM (laufen):
20. gehen <ging, gegangen> +sein (sich verkaufen):
21. gehen <ging, gegangen> +sein YEMEK (aufgehen):
22. gehen <ging, gegangen> +sein (dauern):
23. gehen <ging, gegangen> +sein (verlaufen):
24. gehen <ging, gegangen> +sein (möglich sein):
25. gehen <ging, gegangen> +sein konuşma diline özgü (akzeptabel sein):
26. gehen <ging, gegangen> +sein (zufallen):
27. gehen <ging, gegangen> +sein (beeinträchtigen):
28. gehen <ging, gegangen> +sein (angreifen):
29. gehen <ging, gegangen> +sein (gerichtet sein):
30. gehen <ging, gegangen> +sein (auf dem Spiel stehen):
31. gehen <ging, gegangen> +sein (urteilen):
32. gehen <ging, gegangen> +sein (überschreiten):
33. gehen <ging, gegangen> +sein (Altersangabe):
ifade tarzları:
II. ge·hen <geht, ging, gegangen> [ˈge:ən] FIIL geçişsiz fiil kişissiz eylem
1. gehen <ging, gegangen> +sein (gesundheitlich):
2. gehen <ging, gegangen> +sein (ergehen):
3. gehen <ging, gegangen> +sein (verlaufen):
4. gehen <ging, gegangen> +sein (umgehen):
5. gehen <ging, gegangen> +sein (sich handeln um):
6. gehen <ging, gegangen> +sein (auf dem Spiel stehen):
7. gehen <ging, gegangen> +sein (wichtig sein):
8. gehen <ging, gegangen> +sein (sich machen lassen):
9. gehen <ging, gegangen> +sein (führen):
10. gehen <ging, gegangen> +sein (nach jds Kopf gehen):
ifade tarzları:
III. ge·hen <geht, ging, gegangen> [ˈge:ən] FIIL geçişli fiil <ging, gegangen> +sein
gilt [gɪlt]
gilt 3. pers. şimdiki zaman von gelten
I. gel·ten <gilt, galt, gegolten> [ˈgɛltn̩] FIIL geçişsiz fiil
1. gelten (gültig sein):
2. gelten (bestimmt sein für):
3. gelten yüksek ifade tarzı (betreffen):
4. gelten (zutreffen):
5. gelten (gehalten werden):
II. gel·ten <gilt, galt, gegolten> [ˈgɛltn̩] FIIL geçişsiz fiil kişissiz eylem yüksek ifade tarzı
PONS Banka, Finans ve Sigortalar Sözlüğü
ABS ISIM çoğul YATFINANS
ABS-Transaktion ISIM dişil YATFINANS
ABS-Anleihen ISIM dişil YATFINANS
Schweizerische Effekten-Giro AG ISIM dişil MALI PIYASALAR
Gini-Koeffizient ISIM eril DENETIM
BSV ISIM dişil
BSV kısaltması Bundesschuldenverwaltung DEVLETORG
Bundesschuldenverwaltung ISIM dişil DEVLETORG
IBIS ISIM cinssiz
IBIS kısaltması Inter-Banken-Informationssystem E-TICART
BIBB ISIM cinssiz
Bundesinstitut für Berufsbildung ISIM cinssiz DEVLETORG
IBRD ISIM dişil
IBRD kısaltması International Bank for Reconstruction and Development MILLETLERARASı KURUMLAR
Ligenio Mutfak Sözlüğü
PONS OpenDict
Bir kelime, bir kelime grubu veya bir çeviri mi eklemek istiyorsunuz?
Lütfen PONS OpenDict için yeni bir giriş gönderin. Gönderilen öneriler PONS editörleri tarafından incelenir ve sonuçlara uygun şekilde dahil edilir.